Na vijf maanden zonder wedstrijd was het vandaag dan eindelijk zo ver: koers! De Strade Bianche was direct een zware opgave.
Normaal wordt de Italiaanse klassieker in het voorjaar verreden en zijn de temperaturen een stuk lager dan nu op 1 augustus. De rensters kregen 136 kilometer voor de wielen geschoven, waarvan bijna 32 kilometer ‘strade sterrate’ verdeeld over 8 sectoren. Naast het loodzware parcours met veel stof, was het ook erg warm en dat maakte de koers tot een waar slagveld.
In de eerste helft van de koers voelde Anouska zich prima, maar vanaf de vierde onverharde sector ging het wat minder. “Op die strook zagen we helemaal niks door de hoeveelheid stof. Ik raakte op een gegeven moment met mijn voorwiel een grote steen en reed daardoor lek. De teamauto was gelukkig snel bij me en zo kon ik weer op weg met een nieuw voorwiel. Na die strook ben ik weer terug gekeerd in het peloton en reden we met de ploeg voorin bij het opdraaien van de vijfde sector. Daar ging bij mij het licht een beetje uit door de combinatie van hitte, stof en het loodzware parcours. Ik moest met nog enkele rensters lossen en even later werden we voorbij gereden door de bezemwagen, einde koers dus”, vertelde Anouska nadat ze weer een beetje stofvrij was.
