De eerste koers van het seizoen 2018 zit er weer op. De vierdaagse Tour Down Under was de eerste van vier koersen in Australië. Voor mij overheerst een tevreden gevoel na mijn eerste wedstrijd.
Rustig begin
De eerste rit voelden de benen prima aan. De rit eindigde in een massasprint, waar ik me verder niet mee bemoeid heb. Ik eindigde als 52e de etappe. Ploegmaatje Monique v/d Ree kwam hard ten val in de sprint en kon de volgende dag niet meer starten. Ook Sabrina Stultiens kwam niet aan de start van rit 2, zij was ziek. Rotem Gafinovitz moest in deze rit opgeven, zodat we nog maar met z`n drieën over waren. Zelf ben ik de tweede rit goed doorgekomen.
Goede derde dag
In de 3e rit wilde ik mezelf een klein beetje testen om te zien hoe het met de vorm gesteld was. Net als een dag eerder waren een waaiers en moest er stevig geklommen worden. De finish lag op een 400 meter lange steile klim. Ik voelde me goed en zette op 300 meter van de streep aan en kwam als 18e binnen. Daarover ben ik heel tevreden.
Snelle afsluiting
De vierde en laatste etappe was een snel criterium in Adelaide. Halverwege de koers was er massale valpartij net voor een tussensprint. Ploeggenootje Jeanne en ik lagen erbij, maar gelukkig viel de schade mee! In de eindsprint hebben we niet meer meegesprint en zijn we veilig in het peloton gefinisht.
Langer Down Under
De komende weken blijven we met WaowDeals Pro Cycling in Australië. Eerst is er een trainingskamp ter voorbereiding op het klassieke voorjaar. Daarna zijn er nog drie koersen: de Zero Race Melbourne (25 januari), Daikin University Elite Women’s Race (27 januari) en Women’s Herald SunTour (30-31 januari).
Foto: Dion Kerckhoffs / Cor Vos