Na het avontuur in de eerste dagen van de Tour de France Femmes mocht Anouska een dag rondrijden in de bolletjestrui en werd de Tour zondag afgesloten met een tijdrit. Tijd voor een terugblik.
Na een dag in de ontsnapping in de vierde rit mocht Anouska tijdens de vijfde etappe de bolletjestrui aantrekken. Een mooie beloning voor Anouska, die daar ook zichtbaar van genoot. “Het was erg mooi om een dag in die trui te mogen koersen. Het voelde toch een beetje als een beloning voor mijn aanvallende koersstijl van de dagen ervoor. De bolletjestrui is natuurlijk een iconische trui in de Tour de France, dus dat maakt het dan ook speciaal om in te rijden.”
Het slotweekend begon met een loodzware rit over de Col d`Aspin en met finish op de Tourmalet “Het was een zware rit. Met het oog op de tijdrit heb ik hier een groepje uitgezocht en ben ik daarmee naar de finish gereden. Dit was een andere ervaring, want normaal ga ik altijd volle bak zo`n klim op. Nu kon ik onderweg nog een beetje genieten van alle fans en de hele sfeer daar. Dat was ook geweldig.” (tekst loopt door onder de foto`s)
Zondag vormde een individuele tijdrit over 22,2 kilometer in en rond Pau de laatste opdracht voor de rensters in deze Tour de France Femmes. Anouska wilde nog een keer uitpakken en haar goede vorm tonen. Dit resulteerde in een 21e plaats, iets waar Anouska na afloop niet helemaal tevreden mee was. “Ik had wel iets meer verwacht van de tijdrit. De eerste helft van de tijdrit ging erg goed. Onderweg klokte ik de 12e tussentijd, dat was nog erg goed. In het tweede stuk heb ik het een beetje laten liggen. Dat is erg jammer, want had deze Tour graag afgesloten met een goed resultaat.”
Natuurlijk kijkt Anouska tevreden terug op het mooie avontuur in Frankrijk. “We hebben met de ploeg een hele goede Tour de France gereden. Helaas zijn we tijdens de koers drie rensters kwijt geraakt door een valpartij en ziekte. We hebben veel in de aanval gereden en ons laten zien. Zelf kan ik natuurlijk erg tevreden terug kijken met een dag in de bolletjestrui, een derde plek in de vierde rit en de prijs voor strijdlustigste renster in rit twee. Het was sowieso al fijn om een keer mee te zitten in een kopgroep die het haalde tot aan de finish. Ik probeer het heel vaak en dan is het fijn dat het ook eens lukt om vooruit te blijven. Ik kan terug kijken op een supermooie Tour, die boven verwachting is verlopen”, sloot Anouska af.